એક ભાઈ બગીચાના બાંકડે બેઠા હતા. પાસે એક બેગ હતી. મુલ્લા નસીરુદ્દીન બગીચામાં ટહેલતાં ટહેલતાં એમની પાસે આવ્યા અને બોલ્યા, ‘બહારના માણસ લાગો છો.
શું શક્ય છે શબ્દો દ્વારા પણ તેમનું મહત્વ અને માહાત્મ્ય અંકન કરવું……? શું એની મમતા નું કોઈ મૂલ્ય હોઇ શકે અને જો હોય તો
આજકાલના વિદ્યાર્થીઓને કદાચ ખબર પણ નથી કે ભારતીય ભાષાઓની વર્ણમાળામાં વિજ્ઞાન ભરેલું છે. વર્ણમાળાના પ્રત્યેક અક્ષર તર્કશુદ્ધ છે અને ચોક્કસ ગણત્રી સાથે ક્રમશઃ મુકવામાં
તેણે પૂછયું, શેનો કોઈ ઈલાજ નથી? મેં કહ્યું, વહેમ નો.. શેનો કદી અંત નથી? અભાવ નો.. દુઃખ નો નાશ શેના થી થાય? ભૂતકાળ ને માફ
“My dear brothers & sisters…..!” સભાગૃહમાં એક મૃદુ પણ ચોટદાર અવાજ ગુંજી રહ્યો. જાણે શિકાગોની વિશ્વધર્મ પરિષદમાં સ્વામી વિવેકાનંદ બોલવા ઉભા થયા હોય એવી અનુભૂતિ
છેલ્લા 9 વર્ષથી ચાલી રહેલી આ મુહિમને તમેજ સફળ બનાવી છે.. આપણી ઓળખ એટલે આપણી ભાષા.. આપણી સંસ્કૃતિ, આપણી કલા એ આવનારી પેઢી સુધી પહોંચે
View More